Ik spoorde Josie een beetje door te lopen, want door de warmte was ze een beetje sloom. De bedoeling was voor de bui weer binnen te zijn. Dit mislukte, want ik was nog in het park toen de storm losbarstte. Josie als Spaanse hond vond al die regen en wind maar niks en wilde niet door, maar schuilen onder een boom. Ik vond dit niet zo'n goed idee, aangezien de rukwinden heel sterk waren en ik bang voor omwaaiende bomen en naar beneden vallende takken was. Ik wist ons, paniekerige hond en fiets achter een huis te krijgen waar we een beetje in de luwte stonden. Toen de wind wat was afgenomen ben ik door de overstroomde straten naar huis gelopen.
Het resultaat van de storm waren vele omgewaaide bomen en ver buiten hun oevers getreden vijvers. Helaas had ik gisteren mijn camera niet bij me. Vandaag ben ik opnieuw een rondje door het park gaan maken, waar de storm het onderwerp van gesprek bij alle wandelaars en hondeneigenaren was. Met name de oude wilg bij de vijver heeft een flinke klap gehad, wat ons allen aan het hart gaat, en ook een deel van de rozentuin is verpletterd door een boom.
De gevolgen van een half uurtje storm in Groningen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten